-
1 deniz
1) мо́реdenize açılmak — выходи́ть в мо́ре, отплыва́ть
deniz baskını — прили́в на мо́ре
deniz basması — геол. трансгре́ссия мо́ря
deniz bilim — океаногра́фия
deniz bindirmek — [внеза́пно] разбушева́ться — о мо́ре
deniz bölgesi — аквато́рия
deniz buzulu — а) припа́й, ма́ссы прибре́жного льда; б) а́йсберг; плаву́чая льди́на
deniz çekilmesi — морско́й отли́в
denize dalmak — а) ныря́ть; б) погружа́ться (о подводной лодке)
denize dökmek — а) сбра́сывать в мо́ре; б) перен. пуска́ть на ве́тер (напр. деньги)
denize dökülmek — впада́ть в мо́ре (о реке)
deniz durmak или deniz düşmek — утиха́ть (о море после шторма)
deniz elverişliği — морехо́дность, морехо́дные ка́чества
denize girmek — ку́паться в мо́ре
deniz hâkimiyeti — госпо́дство на мо́ре
- ı denize indirmek — спусти́ть на́ воду (судно, шлюпку)
deniz inşaat tezgâhı — ста́пель; слип
denize kabiliyetli — морехо́дный
deniz kazası — кораблекруше́ние
deniz kulübü — яхт-клу́б
deniz mıntakası = deniz bölgesi —
deniz musluğu — мор. ки́нгстон, забо́ртный кла́пан
deniz nakliyat grubu — воен. а) конво́й; б) карава́н судо́в
deniz nakliyat şirketi — парохо́дство; судохо́дная компа́ния
deniz ödüncü — юр. бодмере́я
deniz raporu — деклара́ция капита́на
deniz sathı — у́ровень мо́ря
deniz (seyrü)seferi — а) морепла́вание; морехо́дство; б) путеше́ствие (пое́здка) по мо́рю
denizde sefer ilmi — навига́ция (наука)
deniz üssü — вое́нно-морска́я ба́за
deniz üzerine çıkmak — всплыва́ть на пове́рхность мо́ря
deniz yolları — морски́е ли́нии (пути́)
deniz yoluyla — мо́рем, по мо́рю
2) волне́ние (шторм) на мо́реdeniz tutması — морска́я боле́знь
onu deniz tuttu — его́ укача́ло
deniz(ler) var — на мо́ре во́лны; на мо́ре волне́ние
bugün çok deniz var — сего́дня на мо́ре си́льное волне́ние
ilkbahara doğru çok deniz olur — к весне́ быва́ет мно́го штормо́в
3) перен. мо́ре, ма́сса (чего-л.)çiçek denizi — мо́ре цвето́в
kan denizi — мо́ре кро́ви
-
2 deniz
мо́ре (с)* * *1) мо́реdeniza açılmak — выходи́ть в мо́ре, отплыва́ть
deniz baskını — внеза́пный си́льный прили́в на мо́ре
denize indirmek — спусти́ть на́ воду (судно, шлюпку)
deniz raporu — деклара́ция капита́на
deniz [seyrü] seferi — а) морепла́вание, морехо́дство; б) путеше́ствие / пое́здка по́ мо́рю
deniz üzerine çıkmak — всплыва́ть на пове́рхность мо́ря
açık deniz — откры́тое мо́ре
durgun deniz — споко́йное мо́ре
iç deniz — вну́треннее мо́ре
inik deniz — ма́лая вода́
kabarık deniz — по́лная вода́
kapalı deniz — закры́тое мо́ре
2) волне́ние на мо́реdeniz bindirmek — внеза́пно разбушева́ться ( о море)
deniz çıkmak — подня́ться ( о шторме)
deniz durmak / düşmek — утиха́ть ( после шторма)
ağır / fırtınalı deniz — штормово́е мо́ре
bugün deniz var — сего́дня мо́ре неспоко́йно
ilkbahara doğru çok deniz olur — к весне́ быва́ет мно́го што́рмов
3) перен. мо́ре, ма́сса (чего-л.)çiçek denizi — мо́ре цвето́в
kan denizi — мо́ре кро́ви
yeşillik denizi — мо́ре зе́лени
••denize düşen yılana sarılır — посл. утопа́ющий за соло́минку хвата́ется
denizde kum, onda para — погов. у него́ де́нег - ку́ры не клюю́т
denizdeki balığın pazarlığı olmaz — посл. ≈ дели́ть шку́ру не уби́того медве́дя
- deniz çıkmakdenizden geçip çayda boğulmak — погов. переплы́ть мо́ре, а в речу́шке утону́ть
- denizden çıkmış balığa dönmek
- denize dalmak
- denize dökmek
- denize dökülmek
- denize girmek
- deniz kazası
- deniz nakliyatı
См. также в других словарях:
deniz durmak (veya düşmek) — denizdeki fırtına geçmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
alargada durmak (veya tutmak) — argo 1) uzakta durmak 2) den. deniz aracını kıyıdan veya başka bir deniz aracından uzakta bekletmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
Zero copula — is a linguistic phenomenon whereby the subject is joined to the predicate without overt marking of this relationship (like the copula to be in English). One can distinguish languages that simply do not have a copula and languages that have a… … Wikipedia
alarga — is., den., İt. allarga 1) Açık deniz, engin 2) zf., argo Uzaktan, açıktan Arkadaşlarımdan mümkün olduğu kadar alarga yürüyor, kendimi pencerelerin, kapıların ışık sahası dışına çıkarmaya uğraşıyordum. R. N. Güntekin 3) ünl., den. Açıktan geç,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bakmak — e, ar 1) Bakışı bir şey üzerine çevirmek Zamanla nasıl değişiyor insan / Hangi resmime baksam ben değilim. C. S. Tarancı 2) Aramak 3) Bir şeyin yüzü bir yöne doğru olmak Limana bakan penceresinden deniz görünürdü. O. V. Kanık 4) Bir şeyin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
beklemek — nsz 1) Bir iş oluncaya, biri gelinceye değin bir yerde kalmak, durmak Arkadaki tramvaylar dizi olmuş, bekliyorlardı. H. Taner 2) i Süre tanımak, acele etmemek Demin orada oturdum, senin uyanma saatini bekledim. R. H. Karay 3) i Bir şeyi, bir… … Çağatay Osmanlı Sözlük
boğaz — is. 1) Boynun ön bölümü ve bu bölümü oluşturan organlar, imik, kursak Ses, ciğerlerde biriken havanın boğaza çarpması demektir. Ö. Seyfettin 2) Şişe, güğüm vb. kaplarda ağza yakın dar bölüm Şişenin boğazı. Testinin boğazı. 3) İki dağ arasında dar … Çağatay Osmanlı Sözlük
karşı — is. 1) Bir şeyin, bir yerin, bir kimsenin, esas tutulan yüzünün ilerisi Karşımdaki kitap rafında eserlerim sırayla duruyor. H. E. Adıvar 2) Yol, deniz, ırmak vb.nin öbür kıyısı veya yanı Karşıki kıyıda yün denkleri çıkaran gemiye haykırdık,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
